شلوار پاره ی .....

روزی پسری از مادرش پرسید بابا کجاست مادر به اوگفت:مسافرت است .

پسرگفت :نمی شه مابریم اون جا وقتی کودک این جمله ارگفت موشکی امد وآرزوی کودک تحقق یافت

 

نوشته شده در پنج شنبه 13 بهمن 1390برچسب:,ساعت 10:38 توسط علی پرورش| |

نوشته شده در 8 دی 1389برچسب:,ساعت 19:13 توسط علی پرورش| |

نوشته شده در 8 دی 1389برچسب:,ساعت 19:13 توسط علی پرورش| |

پیشینه

سنتور بر پایهٔ بررسی‌ها و پژوهش‌ها یکی از کهن‌ترین سازهای گستره ایران به شمار می‌رود. کهن‌ترین نشا نه ای که از این ساز بر جا مانده، از سنگ‌تراشی‌های آشور و بابلیان[نیازمند منبع] (۵۵۹پیش از میلاد) است. در این سنگ‌تراشی‌ها، صف تشریفاتی که به بزرگ داشت آشور بانیپال بر پا شده تراشیده گردیده و سازی که همانندی زیادی به سنتور دستوروزی دارد، در میان آن صف دیده می‌شود.

ابوالحسن علی بن حسین مسعودی (مرگ به سال ۳۴۶ ه.ق) گذشته نگار نامدار و نویسنده نسک مروج‌الذهب در شرح اوضاع موسیقی در زمان ساسانیان، هنگام نام بردن از سازهای متداول موسیقی ساسانی، واژه سنتور (سنطور) را ذکر می‌کند. در کتب کهن و تألیفات ابونصر فارابی و ابن سینا نیز نام سنتور چند بار ذکر شده‌است.

عبدالقادر مراغه‌ای ساز یاطوفان را معرفی کرد که شبیه سنتور دستوروزی بود با این تفاوت که برای هر آواتنها یک تار می‌بستند و با جابجا کردن خرک‌ها، آن را کوک می‌کردند.

نام سنتور در سروده‌ها منوچهری نیز آمده‌است:

کبک ناقوس‌زن و شارک سنتورزَن است   فاخته نای‌زَن و بربت شده تنبور زنان

سنتور، سازی کاملاً ایرانی است که برخی ساخت آن را به ابونصر فارابی نسبت می‌دهند که مانند بربت، ساز دیگر ایرانی بعدها به خارج برده‌شد.[نیازمند منبع]

برخی پژوهشگران بر این باورند که سنتور در زمان‌های بسیار دور از ایران به دیگر کشورهای آسیایی رفته‌است، چنان که امروزه گونه‌های مشابه این ساز در عراق، ترکیه، سوریه، مصر، پاکستان، هند، تاجیکستان، چین، ویتنام، کره، اوکراین و دیگر کشورهای آسیای میانه و نیز در یونان نواخته می‌شود.

بر پایهٔ اسناد و مدارک، نگارگری‌ها و مینیاتورهای سده‌های پیش، آنچه که ما دستوروزه به نام سنتور در اختیار داریم در واقع سنتوری است که از نزدیک به یکصد و پنجاه سال پیش (زمان قاجار) با شکل و شمایل کنونی خود در اختیار هنرمندان این مرز و بوم قرار دارد. چنان که سنتورهای محمدصادق خان (که نخستین نمونه صوتی ساز سنتور به جا مانده از دوران قاجار متعلق به وی می‌باشد)، حبیب سماع حضور و حبیب سماعی، در ابعاد، شمار خرک و چگونگی ساخت، بسیار نزدیک به سنتور دستوروزی است.

بررسی دیرینه گردش و تحول ساز سنتور نشان می‌دهد که این ساز طیف گسترده‌ای از سبک‌ها و مکاتب گوناگون را در سدهٔ کنونی به خود اختصاص داده، به گونه‌ای که پس از یک بررسی اجمالی، می‌توان اذعان داشت حداقل ۱۵ سبک و مکتب گوناگون و فعال در این عرصه شهره ویژه و عام‌اند.[نیازمند منبع]

تگونه و جوراجوری چشمگیر مکاتب و سبک‌ها انگیزه تگونه در آوادهی ساز، تکنیک نوازندگی و چگونگی آهنگ‌سازی و نغمه‌پردازی در سطوح گوناگون بوده‌است.

سنتور، یا آنچنان که استاد ابوالحسن خان صبا گاه می‌نوشت: سنطور، در سال‌های پایانی عصر قاجار، سازی تقریباً فراموش شده و رو به نابودی بود. سازهای اصلی، تار، تنبک و کمانچه بودند و دوره قاجار، در واقع «عصر تار» بود. شمار کمی سنتور می‌نواختند و شمار کمتری نیز سنتور می‌ساختند و می‌آموختند.[۲]

گسترش در جهان

با پشتگرمی به سالگذشت آثار پیدا شده گمان این است که این ساز از کلکرو ایران به کشورهای دیگر راه یافته و نام‌های گوناگونی پیدا کرده‌است. سنتور با اندک تفاوتی در شکل ظاهر و با نام‌های گوناگون در شرق و باختر جهان وجود دارد. این ساز را در کشور چین یان کین، در اروپای شرقی دالسی مر، در انگلستان باتر فلای‌ها، در آلمان و اتریش مک پر،در هندوستان سنتور، در کامبوج فی و در آمریکا زیتر می‌نامند که هر کدام دارای وجه تشابهاتی هستند. ساز سنتور در شماری از کشورها مانند ارمنستان و گرجستان نیز رایج هست. همچنین سنتورهای عراقی –هندی- مصری و ترکی که بعضی از آنها حدود ۳۶۰ سیم دارند.

 ساختار ساز

این ساز از جعبه‌ای ذوزنقه‌ای شکل تشکیل شده که لبه‌ها آن بنامند از: بلندترین ضلع، نزدیک به نوازنده و کوتاهترین ضلع و موازی با ضلعپیشی و دور از نوازنده و دو ضلع کناری با طول برابر که دو ضلعپیشی را به طور مورب قطع می‌کند. ارتفاع سطوح کناری ۸ تا ۱۰ سانتیمتر است.

جعبه سنتور مجوف است و تمام سطوح جعبه چوبی است. بر روی سطوح فوقانی دو ردیف (معمولاً ۹تایی)خرک چوبی قرار دارد؛ ردیف راست نزدیک‌تر به کناره راست ساز است و ردیف چپ کمی بیشتر با کناره چپ فاصله دارد (فاصله میان هر خرک ردیف چپ تا کناره چپ را «پشت خرک» می‌نامند). از روی هر خرک چهار رشته سیم هم‌کوک گذر می‌کند ولی هر سیم به گوشی معینی پیچیده می‌شود. گوشی‌ها در سطح کناری راست کنار گذاشته شده‌اند. سیم‌های سنتور به دو دسته «سفید» (زیر) و «زرد» (بم) بخش می‌شوند. دسته سیم‌های سفید بر روی خرک‌های ردیف چپ و سیم‌های زرد بر روی خرک‌های ردیف راست به تناوب قرار گرفته‌اند. طول بخش جلوی خرک در سیم‌های سفید دو برابر طول آن در بخش پشت خرک است و می‌توان در پشت خرک نیز از سیم‌های سفید استفاده کرد (آوای آن به نسبت عکس طول، یک اکتاو نسبت به آوای بخش جلوی خرک بالاتر است). همچنین هر سیم زرد، یک اکتاو بم‌تر از سیم سفید بی درنگ پس از آن آوا می‌دهد.


 

 گذشته و امروز

ساز سنتور پیشتر با ۱۲ وتر سیم بم و ۱۲ وتر سیم زیر ساخته می‌شد و سنتور ۱۲ خرکی نامیده می‌شد. امروزه سنتور ۱۰ خرک و سنتور ۱۱ خرک نیز ساخته می‌شود. سنتور ۹ خرک رایج‌ترین گونه سنتور است که پر استفاده ترین نوع آن سنتور «سُل کوک» است و نت‌های ردیف بر اساس آن نوشته شده‌اند. در سنتور ۹ خرک، چنانچه بر اساس راست کوک تنظیم شود، به ترتیب سیم‌ها از پایین بر مبنای می-فا-سل کوک می‌شوند و برای اجرای گروهی و ارکستر باره است.

 سنتور کروماتیک و سنتور کروماتیک بم

به خواست تکمیل فواصل کروماتیک میان اصوات و نیز به قصد تأمین اصوات بم، در حدود بیست سال اخیر دو گونه سنتور با شمار زیادتر خرک ساخته شده‌اند. سنتور کروماتیک با همان میدان آوای سنتور معمولی ولی دارای خرک‌ها و اصوات کروماتیک بیشتر است. میدان آوای سنتور کروماتیک بم یک فاصله پنجم بم‌تر از سنتور کروماتیک است و گسترش آن سه اکتاو و نیم است. در دو گونه سنتور کروماتیک، هر صوت بدست سه رشته سیم هم‌کوک حاصل می‌شود. به عبارت دیگر روی هر خرک سه سیم تکیه کرده‌است. از هر دو سنتور کروماتیک و کروماتیک بم در حال حاضر تنها استفاده‌های هم‌نوازی می‌شود.

[ نوازندگی سنتور

نوازندگی سنتور با دو چوب نازک که به آنها «مضراب» گفته می‌شود، انجام می‌شود. مضراب ها در گذشته بدون نمد بودند ولی اکنون بیش‌تر به مضراب ها نمد می‌چسبانند که باعث نرمتر شدن و کم زنگ تر شدن آوای سنتور می‌شود. در اکثر اوقات، نوازنده باید با هر یک از مضراب ها، نت متفاوتی را اجرا کند (به ویژه در برخی از چهارمضراب ها که بیش‌تر پایه قطعه با دست چپ و ملودی با دست راست اجرا می‌شود). به همین دلیل نوازندگی این ساز علاوه بر چابکی دست‌ها، به تمرکز ذهن نیز نیاز دارد که تنها با آزمون فراوان بدست می‌آید.

سنتور سازی است که اگر نوازنده بر آن چیره شود، می‌تواند با آن کارهای زیبا و ماندگاری بیافریند. این ساز به خوبی توانایی تکنوازی و همنوازی را دارا می‌باشد.

برابر نیمهٔ زندگانی آزمون سنتورنوازان، به کوک کردن آن می‌گذرد. چون کوبه‌های مداوم مضراب روی سیم‌ها و تاثیر گذاری نم و گرما روی چوب و سیم‌ها کوک را به هم می‌زند و ۷۲ سیم باید مرتب کوک یا هم خوان شود، از این رو سنتور، سازی شناخته می‌شود که همراه با زیبایی، بسیاری از پیامدهای پزشکی می‌تواند روی آوا و کوک آن تاثیر بگذارد و حتی نوازنده‌های کارکشته را برای یک کوک دلخواه ناکام می‌گذارد.

نوشته شده در 8 دی 1389برچسب:,ساعت 19:2 توسط علی پرورش| |

نوشته شده در 8 دی 1389برچسب:,ساعت 18:58 توسط علی پرورش| |

نوشته شده در 8 دی 1389برچسب:,ساعت 18:57 توسط علی پرورش| |

 

قبل از بررسي خلاصه وار تاريخ موسيقي ايران بايد به چند نكته توجه كرد: اول آنكه ايران باستان كشوري پهناور بوده كه حدودا شامل ۳٠ كشور امروزي بوده است و به طبع داراي اقوام، مذاهب و فرهنگهاي گوناگوني بوده اند. پس ما نبايد منتظر فرهنگي يك پارچه باشيم زيرا اين اقوام در كنار هم و به كمك دستاوردهاي يكديگر به پيشرفت و تكامل رسيده اند، نه هر كدام به تنهايي. پس همه دستاوردهاي اين خطه بزرگ را هر كدام از اين اقوام مي توانند از آن خودبدانند. در دوره بعد از فتح ايران بدست اعراب و مسلمان شدن ايرانيان چون اعراب داراي فرهنگي غالب نبودند، از لحاظ فرهنگي مغلوب ايرانيان شدند و فرهنگ برتر ايرانيان را پذيرفتند و در راستاي شكوفايي آن باديگر اقوام كه مغلوب اعراب مسلمان شده بودند كوشيدند و از اين فرهنگ ايراني فرهنگ اسلامي را به وجود آوردند كه پايه واساس آن همان فرهنگ ايران باستان بود.
در سده هاي اول فرهنگ اسلامي يعني تاحدود دوران خلافت عباسيان يك فرهنگ واحد در سراسر اين سرزمينهاي اسلامي وجود داشت و از آن زمان به بعد بود كه سرزمينهاي اشغالي مستقل شدند و هر كدام باتوجه به ريشه فرهنگي يكسان رنگ و بوي منطقه و قوميت خود را به اين فرهنگ مادر بخشيدند و بخاطر همين امر است كه وجوه مشترك فرهنگي هنري زيادي دز ميان كشورهاي مسلمان وجود دارد كه اغلب مستشرقين به اشتباه اين وجوه مشترك را اخذ شده از فرهنگ عرب مي دانند كه اين امر نيز حاصل سطحي نگري به تاريخ و فرهنگ اين سرزمينها است.
تاريخ موسيقي ايران زمين را مي توان به دو بخش اصلي تقسيم كرد، آن دو بخش عبارتند از :

الف: دوران پيش از اسلام

ب: دوران بعد از سلام


در بررسي دوره پيش از اسلام منابع معتبر ما كه همان حجاري ها و مجسمه ها و نقوش روي ظروف بدست آمده مي باشد كه از ١٥٠٠ قبل از ميلاد مسيح آغاز مي شود. از مجسمه هاي بدست آمده در حيطه قلمرو ايران باستان كه در شوش بدست آمده، سازي شبيه تنبور امروزي مشاهده مي شود كه نمايانگر يك ساز ملوديك در آن زمانها است. درحجاريهاي طاق بستان گروه نوازندگان چنگ نواز و سازهاي بادي نيز مشاهده مي شود. بيشتر اطلاعات ما از دوران پيش از اسلام ايران زمين محدود به كتب تاريخي و اشعار سده هاي اول دوران اسلامي است. در هر حال ما اطلاعي از موسيقي كاربردي و نحوه اجراي دقيق موسيقي در آن دوران نداريم. اما در دوره بعد ازفتح ايران توسط اعراب تا آخر دوره خلفاي راشدين كه در سده اول حكومت اسلامي حكمراني مي كرده اند (از سال يازده تا چهل و يك هجري قمري) انواع موسيقي ممنوع بود. با به روي كار آمدن بني اميه حدودا موسيقي آزادي بيشتري پيدا كرد و از اين دوران تا دوران خلفاي عباسي دوره اوج شكوفايي موسيقي نظري و عملي ايران و اسلام است كه در اين دوران كساني چون فارابي، ابن سينا، خواجه نصيرالدين طوسي، ابن زيله، صفي الدين ارموي، عبدالقادر مراغي، و افراد بيشمار ديگري در موسيقي عملي و نظري ظهور كردن كه كتب و رساله هاي آنها در موسيقي موجود است. در هر حال با ظهور تشيع در ايران و به روي كار آمدن شاهان صفوي موسيقي در ايران رنگ و بوي ديگري به خود گرفت و از موسيقي كه در دوران اسلامي كاربرد داشت جدا شد و رنگ ايراني اين موسيقي بيشتر شد تا در دوره قاجاريه اين روند به اوج كمال خود رسيد و سيستم ديگري كه بنام دستگاه در دوره صفويه ظهور كرده بود، كامل شد و توسط نوارندگان چيره دست آن زمان به صورت شفاهي به شاگردان سازهايي از قبيل تار، سه تار، كمانچه، ني و سنتور انتقال پيدا كرد و در همين دوران قاجاريه بود كه خط نت امروزي به ايران راه يافت و سنت شفاهي اساتيد موسيقي ايران كه بنام رديف است به خط نت در آمد.

نوشته شده در 8 دی 1389برچسب:,ساعت 18:40 توسط علی پرورش| |

 

تاریخچه ی موسقی در ایران:

موسيقى اقوام و ملل مختلف در قالب ملى و بومى براساس قواعد و مقررات خاصى تشکيل مى‌شود. حوادث تاريخي، انقلاب‌ها، تمدن‌ها و ... در پى‌ريزى مبانى موسيقى سنتى و ملى سهم بسزايى دارند. کشور ايران از لحاظ موسيقى قدمت تاريخى و درخور توجهى دارد. تاريخ‌نويسى به‌طور تخصصى امرى است جديد و موسيقى در ايران از ديرباز تا امروز داراى تاريخ نوشته شده‌اى نيست. البته به‌جز اين علت، دلايل ديگرى نيز براى اين امر وجود دارد. از آنجائى‌که موسيقى هنرى است شفاهي، از ساير هنرها ديرتر و کمتر به نوشته درآمده است. شرايط ناپايدار ايران به‌دليل هجوم‌هاى مداوم قبايل و کشورهاى بيگانه و نيز نابسامانى‌هاى داخلى موجب شد که از اين نظر مستندات کافى - اگرهم وجود داشته - از بين برود و باقى نماند. طبق نظريه‌هاى برخى مورخان مشرق‌زمين قدمت موسيقى ايرانى را در زمان هخامنشى برآورد کرده‌اند. و يکى از خط و زبان‌هاى هفتگانه آن دوران که عامهٔ مردم آن را بلد بوده‌اند، احتمالاً موسيقى بوده و آوازهايى از قبيل سوگ سياوش را با آن خط و زبان مى‌خواندند. اما از اين دوران اطلاعات دقيقى در دست نيست. البته سرودهاى مذهبى گات‌ها به‌گونه‌اى موزون به‌صورت آواز خوانده مى‌شده ولى در مذهب قديم ايراني، موسيقى داراى اهميت چندانى نبوده است. ولى موسيقى غيرمذهبى به صورت رقص و آواز رايج بوده است. پس از حملهٔ اسکندر در زمان سلوکيان و اشکانيان ايران تحت تأثير تمدن يونان واقع شد و تحولى در عرصهٔ موسيقى اتفاق افتاد. اما در حقيقت پايه‌ريزى موسيقى ايران به دورهٔ ساسانيان باز مى‌گردد و اسناد اوليهٔ موسيقى ايران متعلق به اين دوران است. از امپراتورى خسروپرويز و شکوه دربارش بسيار گفته شده؛ وى از موسيقى‌دانان حمايت مى‌کرده؛ از مهمترين موسيقى‌دانان اين دوره رامتين، بام شاد، باربد، نکيسا، آزاد و سرکش بودند که هنوز نامشان باقى است. از ميان اين‌ها باربد برجسته‌ترين چهره بود و داستان‌هاى زيادى بعدها دربارهٔ مهارت او در نوازندگى و آهنگ‌سازى نقل کرده‌اند. تنظيم و سازماندهى سيستم موسيقايى يعنى هفت ساختار مقامى معروف به خسروانى و سى مقام اشتقاقى (لحن) و سيصد و شصت ملودى را به او نسبت مى‌دهند. شمار آنها با تعداد روز در هفته، ماه و سال تقويم ساسانيان برابر بوده است. امروزه به‌درستى معلوم نيست که اين مقام‌ها و آهنگ‌ها چه بوده‌اند؛ اما نام‌هاى بعضى از اين ‌آهنگ‌ها توسط نويسندگان دورهٔ اسلامى ذکر شده؛ نام‌هايى چون کين ايرج، کين سياوش که شايد اشاره به حوادث تاريخى داشته‌اند و اسامى چون باغ شيرين و باغ شهريار که شکوه دربار را نشان مى‌داد، و نيز اسامى چون سبز بهار و روشن چراغ را بکار مى‌بردند. اما دربارهٔ آن آهنگ‌سازى‌ها اطلاعات درستى در اصول نظرى آن دوران وجود ندارد. موسيقى دورهٔ ساسانيان هسته‌اى بود که از آن موسيقى تمدن اسلامى رشد نموده است. بعد از اسلام موسيقى ايران توقف کوتاهى داشت و بعد از چند سال دچار تغييراتى شد. رهبران مذهبى اسلام در آغاز موسيقى را تحريم کرده و مايه فساد و بيهودگى مى‌دانستند. اما در زمان عباسيان که به سبک ساسانيان دربار خويش را اداره مى‌کردند، جنبه‌هاى دنيوى و غيردينى موسيقى افزايش يافت و موسيقى رونق تازه‌اى يافت؛ بعضى بزرگان موسيقى اين دوران عبارتند از: ابوعلى‌سينا، ابوالفرج اصفهاني، اسحاق موصلي، ابراهيم موصلي، ابونصر فاراني، عبدالقادر درمراغي، قطب‌الدين محمود شيرازى و صفى‌الدين ارموي. در دوران صفوى و قاجار موسيقى تحت اختيار دربار بود و از اجتماع دور افتاد. موسيقى ايران در دوران صفويه بيشترين ضربه را خورد اما شکل مذهبى آن در قالب تعزيه و نمايش‌هاى دراماتيک و نيز توسط نوازندگان و شاعران دوره‌گرد تداوم يافت. از دورهٔ ناصرى به بعد نيز با تأثيرپذيرى از فرهنگ‌هاى ديگر، قدرت خلاقهٔ بهترى يافت و دوران تازه‌اى آغاز شد. با شروع قرن بيستم به‌دليل تأثيرات غرب موسيقى به ميان مردم آمد و رونق تازه‌اى از جهت آموزش و پژوهش به‌وجود آمد. در اوايل دههٔ ۱۹۳۰ هنرستان عالى موسيقى در تهران تأسيس شد و آموزش غربى مبنا قرار گرفت. ارکستر سمفونيک تشکيل شد و گروه کُر سازماندهى گرديد. در کنار آن موسيقى سنتى ايران طى کنسرت‌هايى با تلاش على‌نقى وزيرى برپا شد. پس از جنگ جهانى دوم، غربى‌سازى در ايران افزايش يافت و گروه‌هاى مختلف موسيقى در رشته‌هاى مختلف و نيز جشنواره‌هاى متعدد و با حضور هنرمندان بين‌المللى در دههٔ ۱۹۷۰ در ايران برپا گرديد و پايتخت حيات موسيقيايى پرتحرکى را شاهد بود. تأثير راديو و تلويزيون نيز در اين مورد بسيار چشمگير بود. هنرستان عالى موسيقى و هنرستان موسيقى ملى و دانشکده موسيقى دانشگاه تهران، دانشجويان را در رشته موسيقى‌شناسى و آهنگ‌سازى غربى و نيز موسيقى سنتى ايرانى تربيت کردند. و بزرگانى در عرصهٔ موسيقى ايران ظهور کردند که توانستند خدمات ارزنده‌اى براى اين کشور انجام دهند. از جمله غلامحسين درويش (۱۲۵۱-۱۳۰۵)، استاد روح‌ا... خالقى (۱۲۸۵-۱۳۴۴)، استاد ابوالحسن صبا (۱۲۸۱-۱۳۳۶)، استاد على‌نقى وزيري، مهدى برکشلي، و نيز محمدتقى مسعوديه موسيقى‌شناس. در سال‌هاى اخير دانش‌پژوهان غربى نسبت به پژوهش در موسيقى ايرانى علاقمند شده‌اند و آثار قابل‌توجهى در اين زمينه به‌چاپ رسانده‌اند.

نوشته شده در 8 دی 1389برچسب:,ساعت 18:28 توسط علی پرورش| |

 

(( جلال آْل احمد ))

 

جلال الدین سادات آل احمد، معروف به جلال آل احمد ، فرزند سید احمد حسینی طالقانی در محله سید نصرالدین از محله های قدیمی شهر تهران به دنیا آمد، او در سال 1302 پس از هفت دختر متولد شد و نهمین فرزند پدر و دومین پسر خانواده بود.

پدرش در کسوت روحانیت بود و از این رو جلال دوران کودکی را در محیطی مذهبی گذراند. تمام سعی پدر این بود که از جلال، برای مسجد و منبرش جانشینی بپرورد.

جلال پس از اتمام دوره دبستان، تحصیل در دبیرستان را آغاز کرد، اما پدر که تحصیل فرزند را در مدارس دولتی نمی پسندید و پیش بینی می کرد که آن درسها، فرزندش را از راه دین و حقیقت منحرف می کند، با او مخالفت کرد:

« دبستان را که تمام کردم، دیگر نگذاشت درس بخوانم که: «برو بازار کار کن» تا بعد ازم جانشینی بسازد. و من رفتم بازار. اما دارالفنون هم کلاسهای شبانه باز کرده بود که پنهان از پدر اسم نوشتم. »

پس از ختم تحصیل دبیرستانی، پدر او را به نجف نزد برادر بزرگش سید محمد تقی فرستاد تا در آنجا به تحصیل در علوم دینی بپردازد، البته او خود به قصد تحصیل در بیروت به این سفر رفت، اما در نجف ماندگار شد. این سفر چند ماه بیشتر دوام نیاورد و جلال به ایران بازگشت.

در «کارنامه سه ساله» ماجرای رفتن به عراق را این گونه شرح می دهد:

«تابستان 1322 بود، در بحبوحه جنگ، با حضور سربازان بیگانه و رفت و آمد وحشت انگیز U.K.C.C و قرقی که در تمام جاده ها کرده بودند تا مهمات جنگی از خرمشهر به استالینگراد برسد. به قصد تحصیل به بیروت می رفتم که آخرین حد نوک دماغ ذهن جوانی ام بود و از راه خرمشهر به بصره و نجف می رفتم که سپس به بغداد والخ .... اما در نجف ماندگار شدم. میهمان سفره برادرم. تا سه ماه بعد به چیزی در حدود گریزی، از راه خانقین و کرمانشاه برگردم. کله خورده و کلافه و از برادر و پدر.»

پس از بازگشت از سفر، آثار شک و تردید و بی اعتقادی به مذهب در او مشاهده می شود که بازتابهای منفی خانواده را به دنبال داشت.

«شخص من که نویسنده این کلمات است، در خانواده روحانی خود همان وقت لامذهب اعلام شد ه دیگر مهر نماز زیرپیشانی نمی گذاشت. در نظر خود من که چنین می کردم، بر مهر گلی نماز خواندن نوعی بت پرستی بود که اسلام هر نوعش را نهی کرده، ولی در نظر پدرم آغاز لا مذهبی بود. و تصدیق می کنید که وقتی لا مذهبی به این آسانی به چنگ آمد، به خاطر آزمایش هم شده، آدمیزاد به خود حق می دهد که تا به آخر براندش.»

آل احمد در سال 1323 به حزب توده ایران پیوست و عملاً از تفکرات مذهبی دست شست. دوران پر حرارت بلوغ که شک و تردید لازمه آن دوره از زندگی بود، اوج گیری حرکت های چپ گرایانه حزب توده ایران و توجه جوانان پرشور آن زمان به شعارهای تند وانقلابی آن حزب و درگیری جنگ جهانی دوم عواملی بودند که باعث تغییر مسیر فکری آن احد شدند.

همه این عوامل دست به دست هم داد تا جوانکی با انگشتری عقیق با دست و سر تراشیده، تبدیل شد به جوانی مرتب و منظم با یک کراوات و یکدست لباس نیمدار آمریکایی شود.

در سال 1324 با چاپ داستان «زیارت» در مجله سخن به دنیای نویسندگی قدم گذاشت و در همان سال، این داستان در کنار چند داستان کوتاه دیگر در مجموعه "دید و بازدید" به چاپ رسید. آل احمد در نوروز سال 1324 برای افتتاح حزب توده و اتحادیه کارگران وابسته به حزب به آبادان سفر کرد:

«در آبادان اطراق کردم. پانزده روزی. سال 1324 بود، ایام نوروز و من به مأموریتی برای افتتاح حزب توده و اتحادیه کارگران وابسته اش به آن ولایت می رفتم و اولین میتینگ در اهواز از بالای بالکونی کنار خیابان".

آل احمد که از دانشسرای عالی در رشته ادبیات فارسی فارغ التحصیل شده بود، او تحصیل را در دوره دکترای ادبیات فارسی نیز ادامه داد، اما در اواخر تحصیل از ادامه آن دوری جست و به قول خودش «از آن بیماری (دکتر شدن) شفا یافت».

به علت فعالیت مداومش در حزب توده، مسؤولیتهای چندی را پذیرفت. خود در این باره می گوید:

«در حزب توده در عرض چهار سال از صورت یک عضو ساده به عضویت کمیته حزبی تهران رسیدم و نمایندگی کنگره.... و از اوایل 25 مأمور شدم زیر نظر طبری «ماهنامه مردم» را راه بیندازم که تا هنگام انشعاب 18 شماره اش را درآوردم حتی شش ماهی مدیر چاپخانه حزب بودم.»

 

 

در سال 1326 به استخدام آموزش و پرورش درآمد. در همان سال، به رهبری خلیل ملکی و 10 تن دیگر از حزب توده جدا شد. آنها از رهبری حزب و مشی آن انتقاد می کردند و نمی توانستند بپذیرند که یک حزب ایرانی، آلت دست کشور بیگانه باشد. در این سال با همراهی گروهی از همفکرانش طرح استعفای دسته جمعی خود را نوشتند.

آل احمد با نثر عصیانگرش اینگونه می گوید:

«روزگاری بود و حزب توده ای بود و حرف و سخنی داشت و انقلابی می نمود و ضد استعمار حرف می زد و مدافع کارگران و دهقانان بود و چه دعویهای دیگر و چه شوری که انگیخته بود و ما جوان بودیم و عضو آن حزب بودیم و نمی دانستیم سر نخ دست کیست و جوانی مان را می فرسودیم و تجربه می آموختیم. برای خود من «اما» روزی شروع شد که مأمور انتظامات یکی از تظاهرات حزبی بودیم (سال 23 یا 24؟) از در حزب خیابان فردوسی تا چهارراه مخبرالدوله با بازوبند انتظامات چه فخرها که به خلق نفروختم، اما اول شاه آباد چشمم افتاد به کامیون های روسی پر از سرباز که ناظر و حامی تظاهرات ما کنار خیابان صف کشیده بودند که یک مرتبه جا خوردم و چنان خجالت کشیدم که تپیدم توی کوچه سید هاشم و ....."

در سال 1326 کتاب «از رنجی که می بریم» چاپ شد که مجموعه 10 قصه کوتاه بود و در سال بعد «سه تار» به چاپ رسید. پس از این سالها آل احمد به ترجمه روی آورد. در این دوره، به ترجمه آثار «ژید» و«کامو»، «سارتر» و «داستایوسکی» پرداخت و در همین دوره با دکتر سیمین دانشور ازدواج کرد.

«زن زیادی» نیز به این سال تعلق دارد.

در طی سالهای 1333 و 1334 «اورازان»، «تات نشینهای بلوک زهرا»، «هفت مقاله» و ترجمه مائده های زمینی را منتشر کرد و در سال 1337 «مدیر مدرسه» «سرگذشت کندوها» را به چاپ سپرد. دو سال بعد «جزیره خارک- در یتیم خلیج» را چاپ کرد. سپس از سال 40 تا 43 «نون و القلم»، «سه مقاله دیگر»، «کارنامه سه ساله»، «غرب زدگی» «سفر روس»، «سنگی بر گوری» را نوشت و در سال 45 «خسی در میقات» را چاپ کرد و هم «کرگدن» نمایشنامه ای از اوژان یونسکورا. «در خدمت و خیانت روشنفکران» و «نفرین زمین» و ترجمه «عبور از خط» از آخرین آثار اوست.

آل احمد در صحنه مطبوعات نیز حضور فعالانه مستمری داشت و در این مجلات و روزنامه ها فعالیت می کرد.

نکته ای که در زندگی آل احمد جالب توجه است، زندگی مستمر ادبی او است. اگر حیات ادبی این نویسنده با دیگر نویسندگان همعصرش مقایسه شود این موضوع به خوبی مشخص می شود.

جلال در سالهای فرجامین زندگی، با روحی خسته و دلزده از تفکرات مادی به تعمق در خویشتن خویش پرداخت تا آنجا که در نهایت، پلی روحانی و معنوی بین او و خدایش ارتباط برقرار کرد.

او در کتاب "خسی در میقات" که سفرنامه ی حج اوست به این تحول روحی اشاره می کند و می گوید: "دیدم که کسی نیستم که به میعاد آمده باشد که خسی به میقات آمده است. . ."

این نویسنده پر توان که همواره به حقیقت می اندیشید و از مصلحت اندیشی می گریخت، در اواخر عمر پر بارش، به کلبه ای در میان جنگلهای اسالم کوچ کرد.

جلال آل احمد، نویسنده توانا و هنرمند دلیر به ناگاه در غروب روز هفدهم شهریور ماه سال 1348 در چهل و شش سالگی زندگی را بدرود گفت.

 

 


ویژگی های آثار

به طور کلی نثر آل احمد نثری است شتابزده، کوتاه، تاثیر گذار و در نهایت کوتاهی و ایجاز .

آل احمد در شکستن برخی از سنت های ادبی و قواعد دستور زبان فارسی شجاعتی کم نظیر داشت و این ویژگی در نامه های او به اوج می رسد.

اغلب نوشته هایش به گونه ای است که خواننده می تواند بپندارد نویسنده هم اکنون در برابرش نشسته و سخنان خود را بیان می کند و خواننده، اگر با نثر او آشنا نباشد و نتواند به کمک آهنگ عبارات ، آغاز و انجام آنها را دریابد، سر در گم خواهد شد.
از این رو ناآشنایان با سبک آل احمد گاهی ناگریز می شوند عباراتی را بیش از چند بار بخوانند.


آثار

آثار جلال آل احمد را به طور کلی می توان در پنج مقوله یا موضوع طبقه بندی کرد:

الف- قصه و داستان. ب- مشاهدات و سفرنامه. ج- مقالات. د- ترجمه. هـ- خاطرات و نامه ها.

الف- قصه و داستان

1- دید و بازدید 1324:
نخست شامل ده داستان کوتاه بود، در چاپ هفتم دوازده داستان کوتاه را در بردارد. جلال جوان در این مجموعه با دیدی سطحی و نثری طنز آلود اما خام که آن هم سطحی است، زبان به انتقاد از مسایل اجتماعی و باورهای قومی می گشاید.

2- از رنجی که می بریم 1326:
مجموعه هفت داستان کوتاه است که در این دو سال زبان و نثر داستانهای جلال به انسجام و پختگی می گراید. در این مجموعه تشبیهات تازه، زبان آل احمد را تصویری کرده است.

3- سه تار 1327:
مجموعه سیزده داستان کوتاه است. فضای داستانهای سه تار لبریز از شکست و ناکامی قشرهای فرو دست جامعه است.

4- زن زیادی 1331:
حاوی یک مقدمه و نه داستان کوتاه است. قبل از جلال، صادق چوبک و بزرگ علوی به تصویر شخصیت زنان در داستانهای خود پرداخته اند.
زنان مجموعه زن زیادی را قشرهای مختلف و متضاد مرفه، سنت زده و تباه شده تشکیل می دهند.

5- سرگذشت کندوها 1337:
نخستین داستان نسبتاً بلند جلال است با شروعی به سبک قصه های سنتی ایرانی، "یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچکس نبود" این داستان به بیان شکست مبارزات سیاسی سالهای 29 تا 31 حزبی پرداخته است.

6- مدیر مدرسه 1337:
این داستان نسبتاً بلند به نوعی میان خاطرات فرهنگی آل احمد است. خود او در این مورد گفته است:

"حاصل اندیشه های خصوصی و برداشت های سریع عاطفی از حوزه بسیار کوچک اما بسیار موثر فرهنگ و مدرسه"

مدیر مدرسه، گزارش گونه ای است از روابط افراد یک مدرسه با هم و روابط مدرسه با جامعه.

" آل احمد در مدیر مدرسه به نثر خود اعتماد کامل دارد.

قلم دیگر در دستش نمی لرزد و چنین می نماید که اندیشه هایش نیز، در چارچوبی خاص، شکل نهایی خود را یافته است.

به رغم این تکوین اندیشه، جلال شکست را باور کرده است، لذا به دنبال گوشه ای خلوت می گردد.

7- نون والقلم 1340:
یک داستان بلند تاریخی که حوادث آن مربوط به اویل حکومت صفویان است. زبان نون والقلم به اقتضای زمان آن نسبتاً کهنه است.

8- نفرین زمین 1346:
رمانی روستایی است که بازتابی از جریانهای مربوط به "اصلاحات ارضی" در آن بیان شده است.

9- پنج داستان 1350:
دو سال پس از مرگ آل احمد چاپ شده است.

10- چهل طوطی اصل (با سیمین دانشور) 1351:
مجموعه شش قصه کوتاه قدیمی از "طوطی نامه" که با تحریری نو نگاشته شده است.

آل احمد در نامه ای خطاب به حبیب یغمایی، مدیر مجله ادبی یغما می نویسد: " و من که جلال باشم وقتی خیال دکتر شدن و ادبیات را در سر داشتم به اینها دسترسی یافتم. قرار بود درباره "هزار و یک شب" و ریشه های هندی و ایرانی قصه هایش چیزی درست کنم به رسم رساله، که نشد. . ."

11- سنگی بر گوری 1360:
رمانی است کوتاه و آخرین اثر داستانی آل احمد محسوب می شود. موضوع آن فرزند نداشتن اوست.

 

 

ب- مشاهدات و سفرنامه ها

اورازان 1333، تات نشینهای بلوک زهرا 1337، جزیره خارک، درٌ یتیم خلیج فارس 1339، خسی در میقات 1345، سفر به ولایت عزرائیل چاپ 1363، سفر روس 1369 ، سفر آمریکا و سفر اروپا که هنوز چاپ نشده اند.

ج- مقالات و کتابهای تحقیقی

گزارشها 1325، حزب توده سر دو راه 1326، هفت مقاله 1333، سه مقاله دیگر 1341، غرب زدگی به صورت کتاب 1341، کارنامه سه ساله 1341، ارزیابی شتابزده 1342، یک چاه و دو چاله 1356، در خدمت و خیانت روشنفکران 1356، گفتگوها 1346

- ترجمه

عزاداریهای نامشروع 1322 از عربی، محمد آخرالزمان نوشته بل کازانوا نویسنده فرانسوی 1326، قمارباز 1327 از داستایوسکی، بیگانه 1328 اثر آلبرکامو (با علی اصغر خبرزاده)، سوء تفاهم 1329 از آلبرکامو، دستهای آلوده 1331 از ژان پل سارتر، بازگشت از شوروی 1333 از آندره ژید، مائده های زمینی 1334 اثر ژید (با پرویز داریوش)، کرگدن 1345 از اوژن یونسکو، عبور از خط 1346 از یونگر (با دکتر محمود هومن)، تشنگی و گشنگی 1351 نمایشنامه ای از اوژن یونسکو؛ در حدود پنجاه صفحه این کتاب را جلال آل احمد ترجمه کرده بود که مرگ زودرس باعث شد نتواند آن را به پایان ببرد؛ پس از آل احمد دکتر منوچهر هزارخانی بقیه کتاب را ترجمه کرد.

هـ- خاطرات و نامه ها

نامه های جلال آل احمد (جلد اول 1364) به کوشش علی دهباشی، چاپ شده است که حاوی نامه های او به دوستان دور و نزدیک است.

 

 

 

 

 

نوشته شده در 16 شهريور 1389برچسب:,ساعت 10:47 توسط علی پرورش| |

آیا 2012 پایان کار دنیا خواهد بود؟
 

آیا 2012 پایان کار دنیا خواهد بود؟

دانش  - بر اساس نظریاتی که ریشه در یک پیش‌گویی از مایای باستان دارد، روز 21 دسامبر / 30 آذر سال 2012 / 1391 روز موعود است و دنیا به پایان خواهد رسید. آیا واقعا 3 سال تا آخرالزمان باقی مانده است؟

علی‌رضا نورایی: آخر دنیا نزدیک است! بر اساس نظریاتی که ریشه در یک پیش‌گویی از مایای باستان دارد، روز 21 دسامبر / 30 آذر سال 2012 / 1391 روز موعود است و دنیا به پایان خواهد رسید! از همین الان هم ماشین بازاریابی فیلم در آستانه اکران «2012» بر تبلیغات پیرامون پدیده‌های مرتبط با نابودی جهان این تاریخ افزوده و فضا را برای فروشی بی‌نظیر آماده می‌کند.

اما واقعیت ماجرا چیست؟ آیا واقعا دنیای ما سه سال دیگر به پایان می‌رسد؟ در ادامه، پنج پدیده که طبق پیش‌گویی مایایی زمین را نابود می‌کند، بررسی شده است. شاید شما هم پس از به پایان بردن این مطلب، نظر دیگری درمورد این پیش‌گویی پیدا کنید.

پدیده‌ای فضایی، قطب‌ها را می‌چرخاند

در برخی پیش‌گویی‌ها پیرامون محشر 2012 گفته شده که زمین به واسطه برخورد یک شهاب‌سنگ دچار جابجایی قطب‌ها می‌شود، یا زمین در اثر پدیده‌ای نادر 27هزار سال‌نوری را یک‌شبه طی می‌کند و در مرکز کهکشان راه شیری قرار می‌گیرد؛ و یا داخل زمین به دلیل تشعشعات شدید خورشیدی ناپایدار می‌شود و به مکانی ناامن برای ساکنانش تبدیل می‌شود!

جابجایی قطب‌ها این‌گونه رخ می‌دهد که پوسته و گوشته زمین ناگهان جابجا می‌شوند و با گردش به دور هسته بیرونی زمین، شهرهای ویران را به قعر خود فرو می‌برند.

آدام مالوف، یکی از زمین‌شناسان دانشگاه پرینستون روی پیش‌گویی جابجایی قطب‌ها مطالعه کرده و این ایده آرماگدون 2012 را به چالش کشیده است. به گفته وی، شواهد مربوط به مغناطیس سنگ‌ها دال بر این است که قاره‌های زمین در گذشته چنین نوآرایی شدیدی را تجربه کرده‌اند ولی این فرآیندی میلیون‌ها سال به طول انجامیده و آن‌قدر آهسته اتفاق افتاده که انسان نمی‌تواند چنین چیزی را درک کند.

سیاره‌ای ناشناخته در راه برخورد با زمین

چند سال پیش، تلسکوپ فضایی هابل تصویری بی‌نظیر از ستاره متغیر 838 صورت‌فلکی تکشاخ را در فاصله بیست‌هزار سال‌نوری تهیه کرد که ستاره‌ای از نوع غول‌سرخ را همراه با غبار اطرافش نشان می‌داد؛ اما برخی پیدا شدند و گفتند این تصویر حاوی شواهدی از یک دنیای موهومی با نام سیاره ایکس ونیبیرو است و در مسیری واقع شده که تا سال 2012 به زمین اصابت خواهد کرد.

این در حالی است که به گفته دیوید موریسون، یکی از اخترشناسان ناسا، «هیچ چیزی در آنجا وجود ندارد و این نزدیک‌ترین چیز به حقیقت است! اگر آنجا یک سیاره یا یک کوتوله قهوه‌ای و یا هرچیز دیگری وجود داشته باشد که 3 سال تا ورود به منظومه شمسی فاصله داشته باشد، منجمان قطعا از یک دهه قبل‌تر آن‌را شناخته و در حال مطالعه‌اش بودند! از آن بدتر این‌که اگر چنین چیزی واقعا وجود داشته باشد، حتی امروز با چشم غیرمسلح باید دیده شود».

منشا این ایده در واقع پیش از آغاز شایعات پیرامون 2012 بود. زنی که ادعا می‌کرد از بیگانگان پیغام می‌گیرد، محشر نیبیرو را شایع کرد، تازه او اعلام کرده بود دنیا در سال 2003 به پایان می‌رسد و نه 2012.

مقارنه خورشید و کهکشان به محشر می‌انجامد

برخی رصدگران آسمان باور دارند که سال 2012، مقارنه آسمانی بی‌نظیری روی خواهد داد که برای اولین بار در 26هزار سال گذشته اتفاق می‌افتد. بر پایه این سناریو، مسیر خورشید در آسمان از نقطه‌ای می‌گذرد که قلب کهکشان راه‌شیری در آنجا قرار گرفته است.

برخی نگران آنند که نیروی گرانش خورشید و نیروهای ناشناخته و بسیار قدرتمند کهکشانی یکدیگر را تقویت کنند و و مثلا با پدید آوردن یک جابجایی قطبی یا کشاندن زمین به داخل ابرسیاه‌چاله فوق‌العاده عظیمی که در قلب کهکشانمان لانه گزیده، آخرین روز زمین را رقم بزند.

این درحالی است که هیچ مقارنه یا نظم کهکشانی جدیدی در سال 2012 وجود ندارد. هرسال به‌هنگام انقلاب زمستانی خورشید در نقطه‌ای از آسمان واقع می‌شود که بسیار نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری است. شاید نویسندگان زیج‌ها و تقویم‌های نجومی از چنین مقارنه‌هایی هیجان‌زده شوند، ولی واقعیت آن است که چنین پدیده‌هایی فقط ظاهری است و برای اهل دانش معنی خاصی ندارد. مثال مشهور دیگر، قمر در عقرب است که ماهی یک‌بار اتفاق می‌افتد و هیچ تاثیر و تغییری در کشش گرانشی، تشعشعات خورشیدی، مدار سیارات یا هر چیز دیگری که حیات روی زمین را تحت شعاع قرار دهد، ندارد.

مایا آخر دنیا را در سال 2012 پیش‌گویی کرد
از آپولیناریو شیلی پیکستون نپرسید که آیا پایان دنیا در 2012 است یا نه. ریش‌سفید سرخ‌پوست مایا که در اکتبر 2009 / مهر 1388 در گواتمالا روی صفحه تلویزیون ظاهر شد، اعلام کرد که از این دامن زدن به این موضوع خسته شده است.

به گفته برخی باستان‌شناسان، تقویم مایا آن‌طور که برخی دیگر اظهار می‌کنند در سال 2012 به پایان نمی‌رسد و قدیمی‌ها هم هرگز این سال را به عنوان پایان دنیا نمی‌شناختند. اما روز 21 دسامبر 2012، روز مهمی برای تمدن مایا است.

آنتونی اونی، باستان-اخترشناس در دانشگاه کلگیت در ایالت نیویورک می‌گوید: «این زمانی است که بزرگ‌ترین دوره در تقویم مایا (یک میلیون و 872هزار روز یا 5125.37 سال) به پایان می‌رسد و دوره جدید آغاز می‌شود. در دوران اوج شکوه امپراتوری مایا، آنها تقویم بدون تکرار «شمارش بلند» را اختراع کردند؛ تقویمی با دوره‌ای بسیار طولانی که از بنیان‌های فرهنگی نشات می‌گیرد و به مسئله خلقت باز‌می‌گردد. دوره کنونی تقویم شمارش بلند در آن‌چه مایا به عنوان آغاز آخرین دوره آفرینش (11 آگوست 3114 پیش از میلاد) می‌داند، در انقلاب زمستانی 2012،به پایان می‌رسد. مایا این تاریخ را که هزاران سال پیش از تمدنش است را به عنوان «روز صفر» یا 13.0.0.0.0. نوشته است و در دسامبر 2012 تقویم گردشی مجددا به روز صفر می‌رسد و بازه طولانی دیگری آغاز می‌شود. این ایده حاکی از آن است که زمان و تمام جهان تجدید می‌شود، چه بسا بعد از سپری شدن دوره‌ای پراسترس. این درست مشابه شرایطی است که ما همیشه در روز اول سال، سال را نو می‌کنیم یا حتی در صبح بعد از تعطیلات آخر هفته».

طوفان‌های خورشیدی زمین را ناآرام می‌کنند

برخی دیگر شایع کرده‌اند که در 2012، خورشید فوران‌های مهلکی از شراره‌هایش تولید می‌کند که حرارتش، زمین را بر سر زمینیان ویران می‌کند.

فعالیت‌های خورشیدی در بازه‌هایی تقریبا 11 ساله تغییر می‌کند. البته طوفان‌های بزرگ خورشیدی می‌تواند با اختلال در عملکرد ماهواره‌ها و سیستم‌های مخابراتی و انتقال برق، بخصوص در عرض‌های جغرافیایی نزدیک به قطب، به جوامع و دیگر سیستم‌های زمینی آسیب برساند، ولی هیچ نشانه‌ای حداقل در کوتاه مدت، دال بر این وجود ندارد که خورشید طوفان‌هایی به پا کند که از شدتش سیاره‌مان بریان شود. از سوی دیگر، اخترشناسان براساس دوره‌های یازده‌ساله فعالیت خورشید پیش‌بینی می‌کنند که اوج فعالیت خورشید یکی دو سال دیرتر از 2012 اتفاق بیفتد.

پس 2012 چه اتفاقی می‌افتد؟

بسیاری از پژوهشگران که شواهد پراکنده مقبره مایا را واکاوی می‌کنند، عقیده دارند که امپراتور به روشنی پیش‌گویی کرده که هر چیز ویژه‌ای در 2012 اتفاق خواهد افتاد.

مایا، نگاره‌ای بر جای گذاشته که حتی اگر زمانی برایش مشخص نکرده باشد، به سناریوی پایان جهان در صفحه پایانی متن تقریبا 1100 صفحه‌ای که به عنوان «دست‌نوشته‌های درسدن» شناخته می‌شود، پرداخته است. مطابق توصیف این نگاره، جهان توسط یک سیل نابود می‌شود. این سناریویی است که بسیاری از فرهنگ‌ها به آن پرداخته‌اند و احتمالا توسط مردمان باستان هم تجربه شده است.

به باور آنتونی اونی، منظور سناریوی دست‌نوشته‌ها فقط خوانده شدن به صورت لفظی نبوده؛ بلکه به عنوان درسی در رابطه با رفتار انسان بوده است. او تقویم بدون تکرار مایا را به تجدید دوره سال نوی خودمان تشبیه می‌کند؛ دوره‌ای از فعالیت‌های پرآشوب و پراسترس به پایان ‌می‌رسد و دوره جدید مثل تولدی دوباره آغاز می‌شود که در آن بسیاری افراد تصمیم به بهبود زندگی خود می‌گیرند.

 
کد مطلب: 23630
زمان انتشار: دوشنبه 18 آبان 1388 - 08:40:16
 
نظرات [147 ]
رضا شنبه 30 مرداد 1389 - 15:43:51
فقط دست خدا هست
سنا جمعه 29 مرداد 1389 - 11:22:59
امکان واقعی بودنش هست.ولی من هم دقیقااعتقادندارم,فقط خدااااااااااااااااااا
بدون نام یکشنبه 24 مرداد 1389 - 04:58:32
(!!!به زوراومدیم به زورهم میریم!!!) چه الان چه ...سال دیگه
دامون یعقوبی جمعه 22 مرداد 1389 - 15:24:30
زندگی را در دم غنیمت شمار این قافله عمر عجب می گذرد دریاب دمی که با طرب می گذرد
nadin یکشنبه 10 مرداد 1389 - 21:04:44
حتی اگه شایعه هم باشه ادمو میبره تو فکر یعنی ادم میگه نکنه راست بگن.واین خیلی بده.
میلاد  جمعه 8 مرداد 1389 - 13:40:32
به نظر من همه ی این ها دست خداست
بدون نام پنجشنبه 31 تیر 1389 - 12:07:52
اینا همشون سرکارین.... هیچ کس جز خدا نمیتونه این زمان رو تعیین کنه..هیچ کس از زمان پایان دنیا خبری نداره..
سکینه بانو 2000 چهارشنبه 23 تیر 1389 - 15:46:53
دوست داشتم 45 سال که شدم بمیرررررررررررررررم همه چیییز دسته خداست هیچ کس حق نداره تووووو کار خدا دخالت کنه
محمد چهارشنبه 16 تیر 1389 - 15:55:30
هرچه ما بخواهیم نمی شود هر جه خدا بخواهد می شود یا خدای مهربان
محمد چهارشنبه 16 تیر 1389 - 15:49:07
تاخدانخواهد برگ از درخت نمی افتد
امید چهارشنبه 12 خرداد 1389 - 11:13:35
من اینارو قبول دارم.اگر هم اتفاقی نیوفته احتمال شروع جنگ های هسته ای بشه.یا جنگ جهانی سوم نمیدونم.......
بدون نام سه شنبه 11 خرداد 1389 - 11:17:09
من این سخنان رو قبول نداشتم ولی از امروز به دنبال چاره ای خواهم بود
ارن خ سه شنبه 11 خرداد 1389 - 10:43:54
من همه چیز رادر یک جمله میگم فقط خدا میداند
خدا شنبه 8 خرداد 1389 - 22:37:57
چه ربطی به ایران داره این قوم بوجود امده که ایران نابود کنه مردم ایران چقدر ساده هستند که این چیزارو باور می کنند تو سال 2000 یک اتفاق می گفتن قراره بیفته سرکاری بود این قدر سرکاری می زارن اخر شما ادم نمی شید که این ها دروغه
حسن پنجشنبه 6 خرداد 1389 - 01:46:00
همه اینا، بهانه و حرف بوده و همشون سناریوی آمریکا هست. این رو براتون بگم که سازمان جاسوسی آمریکا این تاریخ رو یعنی روز 21 دسامبر سال 2012 را تاریخی اعلام کرده که قراره در این روز به کشور ایران حمله نظامی شود. این ها همشون جوسازی و به نوعی امادگی افکاری علیه ایران میباشد که اگر اون زمان آمریکا کشور ایران رو مظهر بدبختی دنیا اعلام کرده و برای نابودی آن تلاش کند، تمامی جامعه جهانی از نابودی ایران موافق باشند.
xXxXxX mohamad XxXxXx پنجشنبه 30 اردیبهشت 1389 - 23:06:50
nemidoonam ke bayad in ghaziaro bavar konam ya na vali midoonam ke nabayad maskhare begirim . nasalamati payane omre tamame jahane
Negin  پنجشنبه 30 اردیبهشت 1389 - 23:00:43
ma adama ke nemitoonim too kare khoda dekhalet konim va tanha kari ke az dastemoon bar miad ine ke imanemoono ghavi tar konim ta agar ham ghiamat shod ( akhare zaman (2012 )) natarsim
خواهشا بخونید سه شنبه 28 اردیبهشت 1389 - 20:35:48
وقتی ماه بالا سر ما قرار میگیره جاذبهی اون باعث بالا اومدن آب ها وجذر و مد میشه حالا فکر کنید تمام سیارات روی یک خط وپشت ماه قرار بگیرند فکر کنید جاذبه ی اونا چی به سره زمین میاره این پایان زمین همینه حالا کی باشه .... شاید2012 شاید4000 یا همین هفتهی دیگی
بدون نام سه شنبه 28 اردیبهشت 1389 - 18:52:53
بابا این خرافات رو جدی نگیرین اگرم درست باشه خب اتفاق می افته دیگه
Morty سه شنبه 28 اردیبهشت 1389 - 15:29:52
یه چی بگم؟ 21 دسامبر 2012 که اینا پیشگویی کردن جمعه است! چه با حال! ولی در مورد نابودی هم باید فکر کرد. ما آدما ثابت کردیم که تا زیر فشار نباشیم نمیتونیم درست فکر کنیم و درست کار کنیم. شاید شایعه 2012 منجر به اختراعات فراذهنی بشر بشه که بتونه یه جوری از فاجعه (البته فعلا تخیلی) 2012 جون سالم به در ببره، مثلا فرار به اعماق فضا. به هر حال دست اونایی که این شایعه رو درست کردن درد نکنه، چون بعضیا به فکر رفتن. به امید دنیایی بهتر در روز بعذ از 21 دسامبر 2012 به تاریخ 1/1/0001
vina سه شنبه 28 اردیبهشت 1389 - 13:49:06
خوب شاید این شهاب سنگ به زمین بخوره ولی همه نمیرن ومثلا 100نفر در کل کره ی زمین زنده بمونن خوب در این صورت حتی اگر در کل کره ی زمین 1نفر هم زنده بمونه بازم اخر دنیا نیست
ننننن دوشنبه 27 اردیبهشت 1389 - 13:57:40
ققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققق چي مي شه
آنسه دوشنبه 27 اردیبهشت 1389 - 10:44:44
قرار بود سال 2000هم یک اتفاقی بیفته حالا تحقیق کن چه اتفاقی افتاد مطمئن باش پایان دنیا این جوری نیست
احسان شنبه 25 اردیبهشت 1389 - 10:48:00
این چیزارو فقط خدا می دونه
پریسا جمعه 24 اردیبهشت 1389 - 22:17:05
سلام میگن طبق آیات قرآن یه فرضیه به وجود اومده که طبق اون سال 2022 یه خبرایی هست حالا مایا میگه 2012 .اصلا کی میدونه؟ فرضیه اولی رو آدم ها حدس زدن مایا هم که فقط تا آخر سال 2012 رو توی تقویمش داره.شاید اصلا هیچکدوم واقعیت نداشته باشه و همین فرداهمه چی کن فیکون بشه! فقط در مورد آخرالزمان و ظهور یادتون باشه : کذب الوقاتون...
بدون نام پنجشنبه 23 اردیبهشت 1389 - 14:22:20
اين چيزارو باور نكنيد
توبه توبه توبه چهارشنبه 22 اردیبهشت 1389 - 15:54:38
چه فرقی می کنه ما که از یک ثانیه بعدمون هم خبر نداریم.ما که نمی دانیم این دم که فرو رود بر اید یا نه .حداقل الان می دونیم اگه قراره زنده باشیم فوقش 2 سال دیگه اس.پس کارامون رو ردیف کنیم واسه اون دنیا."خداحافظ دنیا".
ناصر سه شنبه 21 اردیبهشت 1389 - 23:46:00
سوره عصر: به درستیکه انسانها دائما درخسران وزیان هستندبه غیر از افرادی که ایمان اوردند وعمل صالح انجام دادندوبه حق وصبر تمسک جستند
زهرا دوشنبه 20 اردیبهشت 1389 - 11:11:10
همش چرت وپرت .من که باور نمی کنم .
بهمن دوشنبه 20 اردیبهشت 1389 - 09:43:27
من فکر نکنم این موضوع حقیقت داشته باشه. این عمر ما انسان هاستکه داره میگذره و دنیا سر جاش باقی می مونه. آقا بد میگم ؟ خانما بد میگم ؟ یکی میگه 2012 زمین می ترکه یکی میگه 2021 منفجر میشه یکی میگه فردا فلان جا زلزله میاد فلان جا تخریب میشه. انها همه اش شایعه هست برای ترسوندن مردم.
افسانه  شنبه 18 اردیبهشت 1389 - 22:34:34
من این حرفارو قبول ندارم همیشه از ان حرفا بوده وهست
ساشا جمعه 17 اردیبهشت 1389 - 17:38:59
منم نظر وینا ونیوشا رو دارم خیلی جالب تفسیر کردن مرسییییییییییییی
honey جمعه 17 اردیبهشت 1389 - 00:01:01
zaeef tar az unim e betunim tu kare khoda dekhalat konim
honey پنجشنبه 16 اردیبهشت 1389 - 23:42:07
shayad betunan balahaye tabiio ehtemal bedan vali nemitunan pishbini konan,joz khodaa,harkas ke bekhad in shayeharo bavar kone benazare man adame zaeefiee va be khoda iman nadare,kasayi ke inaro migan ye mosht bikaran ke faghat mikhan mardomaye sadaro betarsunan
فرزانه پنجشنبه 16 اردیبهشت 1389 - 19:03:57
به نظر من دنیا یه جا باید تموم بشه
رفیق چهارشنبه 15 اردیبهشت 1389 - 23:09:32
مطمئن باشید هیچ اتفاقی نخواهد افتاد
نیوشا دوشنبه 13 اردیبهشت 1389 - 12:07:18
تا خدا نخواد هیچی نمیشه مگه دنیا کشک که با این پیشگوی های مسخره از بین بره اگه این طوره منم میگم فردا یه زلزله تو تهران می اید پیشگویه دیگه
سجادم یکشنبه 12 اردیبهشت 1389 - 19:11:38
این هااگر پیش گوی بلدهستندبرن اول خداشون رابشناسندوبدانندکی اون هاراآفریده بعددرکارهاش دخالت کنند.لازم نکرده پیشگوی کنندبرن پیشینیان که خدای یکتارامیپرستند رابشناسند.بهترین پیشگو خدای یگانه هست که درقران مجیدازآن یادکرده.
vina شنبه 11 اردیبهشت 1389 - 15:18:26
تنها خدا است که ازثانیه ی دیگر زندگی ما با خبر است وخورشید وسیاره ها نیز فقط به فرمان او ست که حرکت می کنند و ما نیز زیر سلطه ی او هستیم اگر او بخواهد ما هیچ کاره ایم هیچ کس نیز نمیتوانددر کار از دخالت کند چون بشر قدرتی محدود دارد یا الله
مرتضی شنبه 11 اردیبهشت 1389 - 12:36:58
به نظرمن اگر پایانی باشه یک شروع باید داشته باشه چون تا پایان کل دنیا خیلی مونده و زمین شاید به دسته خود انسانها نابود بشه نه با اجسام اسمانی و سیل و زلزله و ...
شروین  یکشنبه 5 اردیبهشت 1389 - 22:23:23
شاید بایداین متن را بانظرات اسلامی هم مقایسه کرد.
فرزاد یکشنبه 5 اردیبهشت 1389 - 19:57:38
مرگ نزدیکه همه میمیریم
mohamad یکشنبه 5 اردیبهشت 1389 - 10:09:48
در 2012 دنيا ازبين نمي رود فقط بلاهاي طبعي رخ ميدهدوهيچ وقت x planet به زمين بر خورد نمي كند و فقط ازكنار زمين رد ميشودوباعث خرابي هاي زيادي ميشود
اشكان شنبه 4 اردیبهشت 1389 - 11:16:17
واقعا‍
خر خونخوار چهارشنبه 1 اردیبهشت 1389 - 18:32:24
حتما اتفاق میافته ما انسانها خودمون گوره خودمونو با دستامون کندیم همه رفتنی هستین ولی من میمونم ههههههههههههه
بدون نام سه شنبه 31 فروردین 1389 - 12:30:35
جمع کنید این حرف ها رو هیچ کس نمیدونه که کی آخر زمان است ...اینا تمام برای فریب مردمه...آخر زمان را فقط خود خدا میداند و بس...
بدون نام سه شنبه 31 فروردین 1389 - 12:23:13
فکرشو بکنید که از آخرین انسانهای یکی از نسلهای باشیم و بعد از ما نسل بعد باید از اول شروع کنه،مثل آتلانتیس که سیستم عددی ما از اونا به جا مونده اونا هم ما را در میابند و از بخش کمی از علم ما استفاده میکنند .میفهمن که جهان ما مثل دهکده ایی کوچیک شده بود و دنبال تمدن های فضایی بودیم،شاید بفهمن که کسانی آزادی را از ما گرفتند یاعث عقب افتادگی ما شدند.
koopool دوشنبه 30 فروردین 1389 - 20:59:40
omidvaram zodtar in etefagh biyofte
بَبَعی یکشنبه 29 فروردین 1389 - 23:14:39
اگه درست باشه که آخر عشق و حاله فقط باید زنده بمونیم بعدش دیگه صفا سیتی برو واسه خودت یوهوووووووووووووووووو
اكبر مرادي  شنبه 28 فروردین 1389 - 11:36:53
انا لله وانا اليه راجعون
میزبان جمعه 27 فروردین 1389 - 23:34:21
اگه اتفاق بیافته چی میشه دیگه هیچ قانونی وجود نداره آزاد - آزاد هرجا دلت خواست میری البته اگه زنده بمونی
تارا جمعه 27 فروردین 1389 - 20:56:24
کاش واقعی باشه .خسته شدم ازین دنیا
انسان خاکی جمعه 27 فروردین 1389 - 00:36:44
پس علائم حتمیه آخر الزمان چی؟ ولی هرچی هست خدا به خیر کنه.... "یوم لا ینفع مال و لا بنون" نزدیکه ...
زمینی پنجشنبه 26 فروردین 1389 - 17:22:30
ما انسانها فکر می کنیم که چی هستیم ؟ اگر زمین به کلی نابود بشه هستی به کار خودش ادامه میده همانطور که قبل از به وجود آمدن انسان ( به هر صورتی )به کارش ادامه میداده ! پس کاری که می تونیم انجام بدیم اینکه انسان باشیم !!!
غریبه پنجشنبه 26 فروردین 1389 - 15:14:38
مرگ دسته جمعی عروسیه ... خدا کنه این پیش بینی درست از آب در بیاد همه بمیرم سناریو یه زمین تموم بشه...
بهامین پنجشنبه 26 فروردین 1389 - 13:43:01
آخه چه ربطی داره؟! انسان ذهن افسانه سازی داره... این ها هم همش از تخیلاتش هستش... مثل سایر داستان ها.... انسان خودش اینها رو ساخته و شروع به افسانه سرایی کرده... همین.
مهدي پنجشنبه 26 فروردین 1389 - 12:55:06
اگه قرار باشه بميريم كه ديگه نميشه كاري كرد. ولي من كه فكر نميكنم وقتش 2012 باشه.
کامیار (علی) سه شنبه 24 فروردین 1389 - 16:54:56
آقا جمع کنین این چیزا رو خدا خود امام صادق وقتی شبیه این سوال رو ازش کردن گفت کذب الوقاتون کذب الوقاتون کذب الوقاتون یعنی کسایی که پایان دنیا رو پیش بینی کردن دروغ گو هستن من نه مذهبیم نه بی دین اما اگه قرار بود همچین اتفاق مهمی بیفته از 20 25 سال پیش به فکرش میفتادند نه از 2 سال قبلش
بدون نام سه شنبه 24 فروردین 1389 - 16:01:54
این فقط توطئه سیاسی ست اگاه باشید کایتی شبیه برج های دوقلو
مجید سه شنبه 24 فروردین 1389 - 13:26:25
به نظر من احتمال هر چیزی هست مایاها دارای قدرت متافیزیکی بودن حالا اگه دنیا به پایان نرسه یه اتفاق مهمی در اون سال می افته همین تمرکز مردم روی اون سال و اون روز میتونه باعث بروز اتفاق بشه تهران که میگن قراره به زودی زلزله بزرگی بیاد ممکنه همون سال 2012 باشه شاید هم یه جنگ اتمی رخ بده شاید هم هیچ اتفاقی رخ نده وخدا اینطوری به هممون ثابت کنه که هرچی من بخوام میشه به هر حال ما منتظریم ببینیم چی میشه .
سمی یکشنبه 22 فروردین 1389 - 23:36:04
اینها احتمالات است . حتی اگر کره زمین نابود شود یک قانون و اتفاق روزمره زندگی است.
جوجو یکشنبه 22 فروردین 1389 - 17:20:34
واقعا ميميرييم؟؟؟؟؟؟؟!!!! نه!!!!!!!!!!!!!
سينا شنبه 21 فروردین 1389 - 00:37:25
تا خدا نخواد هيچي نميشه بخوادم كه ما چكارهايم شكر
مهدی پنجشنبه 19 فروردین 1389 - 18:34:14
خدا کنه که بمیریم من دوست دارم برم بهشت و مرگ فامیلامو نبینم......
آرش پنجشنبه 19 فروردین 1389 - 18:13:59
اینا همه چرندیات سرمایداران آمریکا و انگلیسه که دنیا رو به بازی گرفتن و هدفشون هم سلطه گری بر کل خاورمیانه است حتی به اسراییل هم رحمی نمی کنند!!!
ksworm چهارشنبه 18 فروردین 1389 - 22:21:22
هر چیزی امکان داره رخ بده ولی باعث و بانی زمین خورشید خواهد بود.
احسان شنبه 14 فروردین 1389 - 01:46:40
آخخخخخخخخ جوووووون همه ميميريم خيلي خوبه راحت ميشيم همه با هم
فرید جمعه 13 فروردین 1389 - 02:25:05
خیلی خوب می شد که اگه مرگ عزیزانمونو نمیدیم من که از خدامه
یاور پنجشنبه 12 فروردین 1389 - 21:36:24
نگران نباشید مرگ حقه من خودم که خیلی خوشحال میشم اگه اینطوری بشه!!! چون از همه ی زرت و پرت های این دنیا راحت میشیم. یاحق.
سپینود پنجشنبه 12 فروردین 1389 - 15:09:39
چقدر هیجان انگیز!
sina دوشنبه 9 فروردین 1389 - 20:18:39
akhare zamano nemishe taein kard vali chand bar hayate zamin az bein rafte masalan zamane hazrate noh ya zaman daynasor ha
بدون نام دوشنبه 9 فروردین 1389 - 16:57:05
che eshkali dare mage. hame ba ham mimirim. koliam khosh migzare.
بدون نام دوشنبه 9 فروردین 1389 - 16:46:41
hame 2 zendegishoon gom shodan. in khabar dorost bashe ya ghalat mohem nist. mohem ineke maha ro ye kam befekre akharesh mindaze
حميد یکشنبه 8 فروردین 1389 - 12:36:42
با سلام.ما ايرانيها اعتقاد به ظهور منجي آخرالزمان (آقا امام زمان) هستيم ودر كل كسي كه به خدا و حكمت و قدرت و مهرباني و عظمت او ايمان داشته باشه با حرف چند تا مايا و يا هر كس ديگه اي تنش به لرزه نميفته تازه مگه ما به آخرت ايمان نداريم ونميگيم كه اصل زندگي بعد از مرگ شروع ميشه پس نگراني بي مورده و بيشتر به شگرد يه عده آدم بي مغز براي فروش فيلم هاشون و يا تكرار قضايايي مانند 11 سپتامبر شبيه و معلوم نيست اينبار ميخوان القاعده رو تو كدوم كشور علم كنن.لا حول ولا قوت الا بالله العلي العظيم.يا علي
نگار یکشنبه 8 فروردین 1389 - 12:32:51
2012 اخر دنیا نیست. فقط یه شایعس. خیالتون راحت باشه. انسان نمیتونه هیچ وقت زمان پایان دنیا را تعیین کند. مثل این میمونه که بگیم قیامت کی هست. وقت کردید یه سری به وبلاگ منم بزنید. http://iwnts.blogfa.com
هدیه یکشنبه 8 فروردین 1389 - 11:28:06
اوندنیای هم هست از مرگ نترسید
بهاره یکشنبه 8 فروردین 1389 - 11:26:20
امکان داره ! چون من به نظریه علمی بیشتر اعتقاد دارم. در ضمن من فیلم 2012 را دیدم از نظر علمی هر مدت یکبار مثل زمان حضرت نوح میشه، پس تا دو سال دیگه پول جمع کنید چون 2012 میگن هرکی پول داره سوار کشتی شه. هر کس داخل خودش را برای پول جمع کردن نمیبینه 2سال عشق دنیا رایکنه درضمن هنوز قیامت نیومده
بدون نام یکشنبه 8 فروردین 1389 - 11:03:18
من فقط میخوام بگم اون روز هم مثل روزای دیگه میاد و میگذره و کره زمین هم نابود نمیشه.
نازي پنجشنبه 5 فروردین 1389 - 20:00:17
همه اينا دروغه من هنوز ارزو دارم
sa پنجشنبه 5 فروردین 1389 - 19:23:14
آخه شما از کجا میدونید چرا به کار خدا دخالت می کنید مگه مردم آزارید بزارید زندگیمونو بکنیم..... در ضمن در کار خدا دخالت نکنید هر وقت که وقتش رسید خودش دنیا را به آخر میرساند... خداوند تواناست
رویا پنجشنبه 5 فروردین 1389 - 16:31:33
شماها چقدر بیکارید بچسب به زندگیت بچه جون
شهرام پنجشنبه 5 فروردین 1389 - 16:22:50
این همه کس نگید!هیچی اتفاق نمیافته. بینید الان میزبان جام جهانی 2018 هم معلومه پس عقلتونو بکار بدازید اگه همچین چیزی بود مگ ه غربیا بیکار بودن این همه شایعه تحت تاثیر فیلم 2012 ساخته شده نظر خودتونو ایمیل کنید
بدون نام پنجشنبه 5 فروردین 1389 - 03:02:40
به جهنم
شیدا چهارشنبه 4 فروردین 1389 - 20:02:05
حضرت عیسی (ع) می فرماید جز خدا کسی نیست بداند منجی دنیا -همان امام زمان- کی می اید
شیدا چهارشنبه 4 فروردین 1389 - 19:57:54
چه قدر خوب می شه ادم های بد وخوب همه باهم بمیرند و ما به ظهور امام زمان(عج) نزدیک میشویم من دختری 13 ساله هستم چه فرقی دارد بعد از 2 یا 3سال یا100 دیگر بمیرم خیلی خوب مشه یکی ازاخرین انسان های زمین باشم ولی نمی دانم عذاب قبر دارم یانه که میدونه لطفا به بگه ممنون می شم
رامبد چهارشنبه 4 فروردین 1389 - 00:26:12
من يك دكتر نجوم زمين شناسي هستم 4 سال است كه دارم روي خاك و دماي زمسن كار ميكنم دماي هسته زمين بسسياربالا ميرود به حدي است كهحتي اتشفشان ها جواب خنك كننده زمين نمي باشد پايان دنيا به احتمال 60 درصد 2012 مي باشد بله اتفاق خواهد افتاد ولي تاريخ اش معلوم نخواهد بودحداقل تا 3 تا 4 سال ديكه شروع واكنش هاي زمين نمايان خواهد شد
نوشته شده در 6 شهريور 1389برچسب:,ساعت 20:49 توسط علی پرورش| |


Power By: LoxBlog.Com